Ya Tarih yazacağız ya da Tarih Olacağız!
En sevdiğim sanatçıların başında gelir kendisi ve sanatçı kişiliğine harika kitapları da katarsam bu eşsiz kalem ve edebi lezzetle ulaştığım zevki size başka türlü nasıl anlatırım bilmiyorum..
Balıkçı ve Oğlu okuduğum 9. Romanıdır. Öyle hassas noktalara dokunmuş ki kitabı kapatıp düşünmeden edemiyorsunuz..
Mültecilik, göçmenlik bizim ülkece kanayan yaramızdır. Sahiplendiğimiz kardeşlerimiz, devletin tanıdığı imtiyazları tartışa dururken birde arada kaynayan denizlerde yitip giden insanlar var..
Aylan bebeği hatırlar mısınız? İşte hikayenin baş karakterlerinden biri olan Samir bebekte bu duyguyu yaşıyoruz yeniden. .Mustafa ve Mesude bir Ege kasabasında mutlu mesut yaşarken oğulları Deniz’i azgın dalgalara kurban verirler ve hayata küserler. Balıkçılık ile geçimini sağlayan Mustafa bir gün denizde cesetler bulur, onları teknesine aldığı vakit baba Yunus dediği bir hayvan tarafından simide takılı birde bebek gelir ona doğru.. Bu minik yavrucak yani Samir bebek onun yeni Deniz’i olur.. Alırlar ve bağırlarına basarlar bu bebeği üstelik kimselere hissettirmeden, tabi sonrasında Annesinin yaralı kurtulması ile Mesude dayanamaz ve Samir’i teslim etmek zorunda kalır..
Evlat sevgisi, annelik ve kadın dayanışması.. Annelik duygusunu tatmamış biri olarak ben dahi içimi çok çektim son satırları okurken..
Kitapta balık çiftliklerinin doğaya ve hayvanlara verdiği zararlar üzerinde durulması da ayrıca hassasiyet içeriyordu.. Livaneli bu, onun toplumsal konulara değinmesini hemen hemen her romanında fark etmişsinizdir elbette! Şiddetle tavsiyem..
